Ordynariat personalny

Ordynariat personalny – typ jednostki kościelnego podziału administracyjnego, spotykany w Kościele katolickim. Podstawową cechą odróżniającą ordynariaty personalne od innych rodzajów administratur katolickich jest odmienne kryterium przynależności wiernych i duchownych. W przypadku takich jednostek jak diecezja (eparchia) czy wikariat apostolski (egzarchat), kryterium tym jest określone geograficznie terytorium. Ordynariaty personalne tworzone są dla grup wiernych, które z różnych powodów pozostają wyłączone z lokalnych, terytorialnych struktur kościelnych, pozostają jednak w pełnej komunii (łączności) z Kościołem katolickim jako całością i podlegają władzy papieża, a także mają ustanowionego własnego ordynariusza i katedrę.

Za najbardziej ogólną podstawę kanoniczną do tworzenia ordynariatów uważa się kanon 368 KPK i odpowiadające mu kanony 311-313 KKKW, natomiast znacznie bardziej szczegółowe uregulowania tej materii znajdują się w innych aktach papieskich, jak konstytucje apostolskie czy adhortacje.